Հայաստանի ԵվրԱվիժումը ժամանկից շուտ...

Միշտ փորձել եմ չանրադառնալ այս հարցին, բայց կարդացի Էմմիի նակամը` ուղղված իր հանդիսատեսին, ու չկարողացա լռել, էլ չի ստացվում...
ԲՈՒԱՀկալի ա, որ ամեն տարի յուրաքանչյուր իրեն երևակայող ԱՍՏՂ /աստղերը միայն վերևում են/ որոշում ա, որ ինքը բոլորից լավն ա, ու որ ավելի ա արժանի մասնակցել Եվրոտեսլիլն, քան արդեն ընտրված մասնակիցը...Ախր ամեն տարի է՜...

Ընտրվեց մասնակիցը, վե՜րջ, եվրատեսլիյան քննարկումները սկսվում են, ու ով չի ալարում, անպայման իր «հեղինակավոր» կարծիքն ա արտահայտում, ու դա հերիք չի, դեռ մի բան էլ փորձում ա անպայման ուրիշի վզին փաթաթել դա... Ախր շա՜տ քմահաճն ենք է ազգովի. սիրում ենք ոտքի եղունգներից մինչև մազերի ծայրը քննարկել, քննադատել, մերը պնդել, լուծումներ առաջարկել...մի խոսքով` հարամ անել: Երգիչը դեռ ոչինչ, բա երգը...Ախր չեմ հասկանում` ինչ երգ պիտի լինի, որ իմ մեգապահանջկոտ ազգը գոհ մնա. ռաբիզ չեն սիրում, դասական չեն սիրում, ռոք ու մելանխոլիկ երգեր չեն սիրում...Բա լավ, բա էս ազգս ի՞նչ ա սիրում լսել... Չէ՛, էն, որ ասված ա, որ «խալխի» ամեն ինչը լավն ա միշտ թվում, լրիվ մեր ազգի համար ա ասված. ամենաշատը մեզ մոտ ա արմատացած...

Էէ, դե սիրում եմ էլի ազգս, չէ՛, գժվում եմ ազգիս համար: Էս գերխնդիր դարձած հարցերի քննարկումներին կողքից նայողը կմտածի «ամա՜ն, աս ինչ «մտածող» ու քաղաքակիրթ ազգ մԸն է հայուն ազգը. չունի ո՛չ դարդ, ո՛չ ցավ, դրած աԶեՌական երգն ա պՌոպագանդում ու PR-ում»... Բա չգիտեի՞ք, որ մենք ազգովի հումանիստ ենք, չէ՛, ի՞նչ հումանիստ, մենք ամենաներողամի՜տ, տոլեՌա՜նտ, քաղաքակի՜րթ, ազգ ու սահման չճանաչո՜ղ, թշնամի չունեցո՜ղ, գլոբալիզացիայի պոչը բռնած ու այլ մոդայիկ տափակ եվրոպական բառեր սիրող-հարգող մի փափուկ ազգ ենք, ու հալալ ա մեզ... բա ամոթ չէր լինի՞, եթե մեր եվՌԱռեմոնտապատուհանամտածողությամբ ազգը հանկարծ չլսեր աԶեՌական ու թուրքական երգեր, չներբեՌներ հեռախոսների մեջ դրանք ու դրանց տակ մի լաաա՜վ չտժժար...ՈՒ դա հերիք չի, մի բան էլ մեր ներկայացուցչին ու երգին ամեն տեսակի անուն ենք պիտակում, հետո էլ, все таки, ընկերներից հետ չմնալու համար սկսում share անել նրա եվՌատեսիլյան երգը...

ՈՒ քանի որ մենք շա՜տ ներողամիտ ու հիշողությունից էլ բավականին թույլ մի ազգացիա ենք, մենք անպայման կմոռանանք հայ-աԶեՌական սահմանի վրա զոհված ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐԻՆ, կմոռանանք, թե ինչպես են նրանք մերոնց ելույթն անջատում բոլոր իրենց հեռուստաալիքներում ու Հայաստանի օգտին քվեարկողներին էլ քրեական պատասխանատվության կանչում... ՈՒ քանի որ մեր մտածելակերպը նորաձև ա` հումանիստական նոր մոտիվներով, անպայման արդարանում ենք`ասելով` ի՞նչ կապ ունի հայ-աԶեՌական հակամարտությունը երաժշտության հետ. երաժշտությունը սահմաններ չի՜ ճանաչում...

Ամա՜ն, օ՜ իմ արվեստասեր ազգ...բա էդ սահմաններ չճանաչելը միայն մեր` հայերիս համար ա՞, հանդուրժողականությունը միայն մեզ համար ա՞... Ախր, գրո՜ղը տանի, այսքան տարվա ընթացքում ընդամենը 1 տոլեՌանտ աԶեՌի եմ հանդիպել, այն էլ գրողի ծոցն ուղղարկեցին նրան` դաս տալով մյուսներին /երևի մենք էլ սկսենք կիրառել այս մեթոդը/... Կամ մենք` հայերս, միայն ադրբեջանցու հանդեպ պիտի հանդուրժող ու քաղաքավարի լինե՞նք, բա հայը հայի հետ ո՞նց պիտի լինի...Հա՛, իհա՛րկե, ադրբեջանցու հետ ախպերություն անենք, երկրի ներսում էլ իրար միս ուտենք... Վայ, Նաի՞Ռ, էս ինչե՞ր ես խոսում, ախր սա ընդամենը ամենամյա երգի մրցույթ ա... Ախր բա որ էդպես ա /ու էդպես ա/, ինչի՞ եք բանուգործ թողած` Հայաստանի ու ադրբեջանի երգերի միջև համեմատականներ անցկացնում, ու ինչի՞ եք ամեն ինչ էս աստիճանի բարդացնում... Լավ, հասկացանք, որ ճաշակ ու կարծիք արտահայտելու իրավունք ունեք, բայց կարելի ա, չէ՞, դա այնպես անել, որ էս տեղեկատվական պատերազմի դարաշրջանում, երբ մեր ասած ամեն մի բառը, մեր կողմից գրված ամեն մի լավ կամ վատ խոսքը կարող ա հենց մեր դեմ օգտագործվել ու թշնամուն վեր-վեր թռչելու հերթական առիթ տալ:
Ես հիմա հիասթափված եմ էս ողջ հասարակական-քաղաքական-շոուբիզնեսյան անդուր աժոտաժից, ու ինձ համար մեկ ա, թե ոնց ու ինչ երգով ենք եվրավիժելու այս տարի /իսկ իրականում էդ օրը հայաստանի ու մեր դրոշը բարձրացնելու համար ինձ կոտորելու եմ/, բայց եկեք միավորվենք ու քիչ Հայաստանի անունը գետնով տանք... Ի վերջո, ձեր հայրենքին ա, գրո՛ղը տանի, «խալխինը» չի...

ՀԳ`http://tert.am/am/news/2011/03/08/emmi/ 

Էս մարդը շատ կիրթ ու հանգիստ ձեզ պատասխանում ա, հերի՛ք եղավ