...Հեռանալով իմ տնից ես կարծես հեռացա ինձնից,
ՈՒ հիմա...
Իմ կարոտի մեջ կա ցավ,
Որը նորից արթնացավ
ՈՒ լուռ տանջում է ինձ...
Իմ կարոտի մեջ կա սեր,
Հանդիպումի մեծ հույսեր,
Արցունք ու թախիծ...
Ով ինձ կասի ինչ անեմ,
Ախր հանգիստ էլ չունեմ. հիվանդ եմ
Կարոտով...
ՈՒ խելագար կդառնամ,
Թե տունը իմ չտեսնեմ
Շուտով...
Комментариев нет:
Отправить комментарий